مسأله 1088. اگر جنس، نوع و مقدار بدهی در واقع معیّن نباشد‌، ضمانت صحیح نیست. بنابراین، اگر مثلاً کسی از دیگری 100 کیلوگرم گندم و 3 میلیون تومان طلبکار باشد و شخص دیگری بگوید: «من ضامن یکی از دو طلب تو هستم» و معیّن نکند که ضامن گندم است یا ضامن پول، ضمانت صحیح نیست.
همین طور، اگر فردی یکی از دو شیء (مثلاً ماشین و تلفن همراه) را که به شخص دیگری عاریه داده شده، برای عاریه دهنده ضمانت نماید[1] و معیّن نکند که ضامن ماشین است یا تلفن همراه، ضمانت صحیح نمی­باشد.
مسأله 1089. اگر جنس، نوع و مقدار بدهی در واقع معیّن باشد، امّا ضامن از آن اطلاعی نداشته باشد، مثل اینکه فردی به طلبکار بگوید: «طلبی را که بر عهدۀ فلان شخص داری ضمانت می­کنم»، ولی جنس، نوع و مقدار طلب مذکور برای وی معلوم نباشد، ضمانت وی صحیح است.