مسأله 1000. قرض آن است که انسان مالی را به دیگری تملیک نماید (به ملکیّت او در آورد)؛ به گونه­­ای که طرف مقابل در ذمّه­اش ضامن آن مال باشد، یعنی اگر مال مذکور از اموال مثلی است، مثل آن و چنانچه از اموال قیمی است،[1] قیمت آن را به قرض دهنده بدهکار شود.
مسأله 1001. قرض، «عقد»[2] می‌باشد و برای محقّق شدنش، لازم است «ایجاب و قبول» به صورت لفظی یا عملی صورت گیرد.
بنابراین، اگر فرد مالی را به عنوان قرض به دیگری دهد و او هم به همین قصد بگیرد، قرض محقّق شده است (قرض معاطاتی).