کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (2)
جستجو در:
احکام روزۀ قضای ماه رمضان پدر (که بنابر احتیاط لازم، بر پسر بزرگ‌تر واجب است) ←
→ گروه چهارم از موارد فدیۀ روزانه
احکام دیگر کفّاره روزه
مسأله 207. کسی که باید برای هر روز یک مُدّ طعام به فقیر به عنوان کفّارۀ تأخیر یا فدیه بدهد، می‌تواند کفّاره یا فدیۀ چند روز را به یک فقیر بدهد.
مسأله 208. اگر کفّاره یا فدیه بر انسان واجب شود و چند سال آن را به‌جا نیاورد، چیزی بر آن اضافه نمیشود.
بنابراین، اگر فرد قضای روزۀ ماه رمضان را چند سال به تأخیر بیندازد، باید قضا را بگیرد و به علّت تأخیر در سال اوّل - با توضیحی که قبلاً بیان شد - برای هر روز یک مُدّ طعام به فقیر بدهد و امّا برای تأخیر چند سال بعدی، چیزی بر او واجب نیست و کفّارۀ تأخیر مکرّر نمیشود.[1]
مسأله 209. انسان نباید در به‌جا آوردن کفّاره‌های روزه کوتاهی و سهل‌انگاری کند، ولی لازم نیست فوراً آنها را انجام دهد.
مسأله 210. اگر انسان نذر کند که روز معیّنی را روزه بگیرد، چنانچه در آن روز عمداً روزۀ خود را باطل کند، باید کفّاره بدهد و کفّارۀ آن در فصل «احکام نذر» و فصل «کفّارات» خواهد آمد.
مسأله 208. اگر کفّاره یا فدیه بر انسان واجب شود و چند سال آن را به‌جا نیاورد، چیزی بر آن اضافه نمیشود.
بنابراین، اگر فرد قضای روزۀ ماه رمضان را چند سال به تأخیر بیندازد، باید قضا را بگیرد و به علّت تأخیر در سال اوّل - با توضیحی که قبلاً بیان شد - برای هر روز یک مُدّ طعام به فقیر بدهد و امّا برای تأخیر چند سال بعدی، چیزی بر او واجب نیست و کفّارۀ تأخیر مکرّر نمیشود.[1]
مسأله 209. انسان نباید در به‌جا آوردن کفّاره‌های روزه کوتاهی و سهل‌انگاری کند، ولی لازم نیست فوراً آنها را انجام دهد.
مسأله 210. اگر انسان نذر کند که روز معیّنی را روزه بگیرد، چنانچه در آن روز عمداً روزۀ خود را باطل کند، باید کفّاره بدهد و کفّارۀ آن در فصل «احکام نذر» و فصل «کفّارات» خواهد آمد.
[1]. مثلاً فردی که یک روز روزۀ قضا داشته و انجام آن را پنج سال به تأخیر انداخته است، پرداخت یک کفّارۀ تأخیر (یک مُدّ طعام) بر او واجب است و لازم نیست به علّت تأخیر پنج ساله، پنج کفّارۀ تأخیر بپردازد.