مسأله 1903. در صحّت جماعت شرط است که جای ایستادن امام جماعت از جای مأموم بلندتر نباشد، ولی اگر جای ایستادن امام به مقدار ناچیز از جای ایستادن مأموم بلندتر باشد اشکال ندارد و نیز اگر زمین سراشیب باشد و امام در طرفى که بلندتر است بایستد، در صورتى که سراشیبى آن زیاد نباشد و طوری باشد که به آن زمین مسطّح می‌گویند، مانعى ندارد.
مسأله 1904. اگر جاى مأموم بلندتر از جاى امام باشد، اشکال ندارد؛ ولى اگر به قدرى بلندتر باشد که نگویند اجتماع کرده‏اند، جماعت صحیح نیست.