مسأله 1736. افرادی که خانۀ‌شان همراه آنهاست، مانند صحرانشین­هایى که در بیابان‌ها گردش میکنند و هر جا آب و خوراک براى خود و اطرافیان و چهارپایانشان پیدا کنند میمانند و بعد از چندى به جاى دیگرى میروند، در این مسافرت­ها باید نماز را تمام بخوانند.
مسأله 1737. اگر صحرانشین مثلاً براى پیدا کردن منزل و چراگاه حیواناتش سفر کند، چنانچه با چادر و اسباب و اثاث باشد که صدق کند خانه‏اش همراهش میباشد، نماز را تمام بخواند، وگرنه چنانچه سفر او هشت فرسخ باشد، نماز را شکسته بخواند.
مسأله 1738. اگر صحرانشین مثلاً براى زیارت یا حج یا تجارت و مانند اینها مسافرت کند، چنانچه عنوان خانه به دوش بر وی صدق نکند، باید نماز را شکسته بخواند و اگر صدق کند، نمازش تمام است.