مسأله 1446. اگر انسان عمداً ترتیب نماز را به هم بزند، مثلاً سوره را قبل از حمد بخواند یا سجود را پیش از رکوع به‌جا آورد، نمازش باطل می‌شود.
مسأله 1447. اگر انسان به جهت ندانستن مسأله، ترتیب را در مورد اجزای واجب نمازهایی که خوانده رعایت نکرده باشد، چنانچه جاهل مقصّر باشد نمازی که خوانده باطل است؛
امّا اگر جاهل قاصر باشد و به هم خوردن ترتیب در مورد غیر دو رکن باشد، در این صورت نماز‌ش صحیح است، مثلاً اگر فرد در نمازهای گذشته ابتدا سوره، سپس حمد می‌خوانده است یا حمد را بعد از رکوع می‌خوانده یا تشهّد را در رکعت اوّل می‌خوانده یا صلوات تشهّد را بر شهادتین تشهّد مقدّم می‌کرده، در صورتی که جاهل قاصر باشد، نمازش صحیح است؛
ولی چنانچه ترتیب بین دو رکن را رعایت نکرده، مثل اینکه ابتدا دو سجده از یک رکعت را انجام می­داده است، سپس رکوع آن رکعت را به‌جا می‌آورده است، نمازش باطل است.
مسأله 1448. اگر فرد رکنی از نماز را فراموش کند و رکن بعد از آن را به‌جا آورد، مثلاً پیش از آنکه رکوع کند، دو سجده نماید، نمازش بنابر احتیاط واجب، باطل است.
مسأله 1449. اگر فرد رکنی را فراموش کند و چیزی را که بعد از آن است و رکن نیست به‌جا آورد، مثلاً پیش از آنکه دو سجده کند، تشهّد بخواند، باید رکن را به‌جا آورد و آنچه را اشتباهاً پیش از آن خوانده دوباره بخواند.
مسأله 1450. اگر انسان چیزی را که رکن نیست فراموش کند و رکن بعد از آن را به‌جا آورد، مثلاً حمد را فراموش کند و مشغول رکوع شود، نمازش صحیح است و آن را ادامه دهد.
مسأله 1451. اگر فرد چیزی را که رکن نیست فراموش کند و چیزی را که بعد از آن است و آن هم رکن نیست به‌جا آورد، مثلاً حمد را فراموش کند و سوره را بخواند، باید آنچه را فراموش کرده به‌جا آورد و بعد از آن، چیزی را که اشتباهاً جلوتر خوانده، دوباره بخواند.
مسأله 1452. اگر سجدۀ اوّل را به خیال اینکه سجدۀ دوّم است، یا سجدۀ دوّم را به خیال اینکه سجدۀ اوّل است، به‌جا آورد، نمازش صحیح است و اوّلین سجدۀ او سجدۀ اوّل و دوّمین سجدۀ او سجدۀ دوّم، به حساب می‌آید.