در روایات، سفارش زیادی به نماز اوّل وقت شده است.
از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمودند: «فضیلت اوّل وقت نماز بر آخر وقت، همچون فضیلت آخرت بر دنیاست».[1]
در حدیث نقل شده است که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «لقمان به فرزندش گفت:... پسر عزیزم، هنگامی که وقت نماز فرا رسید، به خاطر چیزی آن را به تأخیر نینداز و از آن آسوده خاطر شو که نماز، دَیْن است...».[2]
روایت شده امام کاظم(علیه السلام) فرمودند: «هنگامی که نمازهای واجب در اوّل وقت و با رعایت حدود و شرایطش بر پا داشته می­شوند، از شاخۀ بریده شدۀ درخت آس[3] با همۀ عطر و بو و تازگی­اش خوشبوتر هستند، پس بر نماز اوّل وقت مداومت ورزید».[4]
«در اثنای مناظرۀ معروف امام رضا(علیه السلام) با عمران صابی از متکلّمان معروف، در باب توحید و خداشناسی، وقت نماز فرا رسید. امام رضا(علیه السلام) رو به مأمون کردند و فرمودند وقت نماز فرا رسیده است.
عمران صابی عرض کرد: مولای من، جواب مرا قطع نکن که قلبم نرم و آمادۀ پذیرش شده است. امام رضا(علیه السلام) فرمودند: نماز می­خوانیم و باز می­گردیم. پس از اقامۀ نماز، امام رضا(علیه السلام) مناظره را ادامه دادند و در پایان مناظره، عمران صابی شهادتین را بر زبان جاری کرد و مسلمان شد».[5]